Dinsdag 29 september
Vanmorgen vertrekken we uit Monument Valley en gaan richting Grand Canyon, dat betekend van Utah naar Arizona en van Mountain time (-8 uur) naar Pacific time (- 9 uur). We rijden eerst nog het rode landschap van Munoment Valley door en zien het langzaam in groen veranderen veranderen en daarna verandert het in woestijn. We rijden uren door bijna lege vlaktes en dat zowel indrukwekkend als eentonig. We komen door Tubing city en stoppen hier voor een Cappuccino bij Mc Donalds (dan weet je zeker dat de koffie goed is).

Tegenover zien we een tentoonstelling over de Navajo’s. Het is de tentoonstelling die op de Olympische spelen van Salt Lake city heeft gestaan en waar de Navajo’s voor het eerst hun verhaal hebben kunnen vertellen. We schamen ons dat we blanken zijn, als je ziet wat we daar honderden jaren geleden hebben aangericht.
Want of het nu om zwarten, roden of moslims gaat, wij kwamen met het kruis en het zwaard en onderdrukten alles wat we tegen kwamen. Maar goed, verder met de vakantie. Het wordt kaler en kaler en weer later zien we de platte bergen vervangen worden door meer bolle bergen. Zo’n 70 km voordat we op de camping zijn zie je naast je de kloven ontstaan, kortom het begin van Grand canyon is begonnen.

We stoppen bij een kraam langs de weg en komen met de Navajo man aan de praat. Hij is beschermer van land wat we om ons heen zien omdat zijn voorvader de eerste was die een huis bouwde. We kopen hier wat Souvenirs. Het landschap wordt groener en groener. Wat begint met wat groene struikjes verandert in struiken en daarna komen de bomen erbij en wordt het echt bosachtig, ofwel we zijn in het land van de Grand Canyon en rijden het perk binnen. De eerste stopplaats is Dessert View. We lopen naar de Canyon en dan wordt je wel even stil. Hoewel je weet dat het heel mooi en heel groot moet zijn sta je echt perplex van wat er zich op je netvlies afspeelt. Het uitzicht is zo verschrikkelijk overweldigend, dat raakt je echt.

Je kunt het niet op Video of Foto vastleggen, het wordt er een slap aftreksel van. Er staat een uitkijktoren en we onderzoeken elk plekje.
We rijden in richting de camping en stoppen nog op een paar “Viewpoints”. Tjonge Tjonge wat is het hier mooi. Op de camping aangekomen waarschuwt onze Canadese buurman ons voor “Deers en Elks” ofwel of elanden. Ze liggen overal op de camping omdat hier eikenbomen staan en ze de eikels eten. En verdomd er ligt een Eland vlak bij onze camper. Als we terugkomen van de winkels liggen er zelfs 4. en terwijl we eten maken lopen ze vlak bij ons eikels te eten. Genoeg voor vandaag en dus tot morgen. Groeten Janet en Dick

Woensdag 30 september
Gisterenavond en vanmorgen wat gekletst met onze Canadese buren.Ze gaan door naar Sedona en we nemen afscheid.
Gisteren hebben we alleen de aanrijroute (het oosten) van de Grand Canyon gedaan en nog niet het park zelf. Dat gaan we vandaag doen. Je kunt overal naar toe met gratis shuttle bussen. We besluiten nu het westelijk deel te doen en hoppen van punt naar punt. Je blijft echt fotograferen en filmen zo mooi is het. We maken 9 stops op allerlei uitzichtpunten met namen als Maricopa point, Mohave point, Abyss, Monument Creek Vista en de laatste Hermits Rest. Hier zijn we al een behoorlijk aantal uurtjes mee bezig. We rijden met de shuttle terug naar het centrale deel en eten wat. We rijden ’s middags naar oostelijke richting want daar zit het Visitors Centre, alhoewel dat mooi is ingericht valt het ons een beetje tegen want we hadden wat films verwacht over het ontstaan van de Canyon, maar die zijn er helaas niet, we kijken nog wat rond en lopen ook hier even naar het uitzichtpunt van de Canyon. Wee heel andere beelden. Na wat foto en video gaan we weer met de bus naar het westen omdat dar wat leuke dingen te zien zijn zoals een Hopi pueblo. Na hier weer wat foto en video + een ijsje, realiseer ik me een paar keer dat ik dit nooit weer zal zien. We gaan met de bus terug naar de camping. Na een borrel en foto’s kijken gaat Janet het eten voorbereiden en schrijf ik dit stukkie. Dat was ’t weer voor vandaag. De groeten van Janet en Dick en tot morgen.

Van Moab naar Monument Valley

Een nieuwe dag, en ik meld het niet zo vaak, maar alweer een strak blauwe lucht, het is weer prachtig weer. We gaan vandaag van Moab naar Monument Valley, Voor ons een wat speciale dag want we gaan naar het land van de Navajo indianen. We zijn net onderweg of ik zet de camper aan de kant. Waar we gisteren voor hebben moeten rijden, moeten lopen zweten en zwoegen, staat ie nu aan de kant van de Highway, precies, een Arch (boog). Gauw even een video en foto en we gaan weer verder. Het landschap wisselt weer van rotsen naar veel groen en bomen en dan weer woestijn en als later worden het weer rotsen maar dan hele rode, onze rit eindigt in een desolaat landschap opgevrolijkt door gigantische stenen zuilen.

In een standje langs de weg kopen we bij een Navaho vrouw een halssnoer met een zwarte Onyx in de vorm van een pijlpunt. Wat verderop koopt Janet een mooie halsketting in Navaho stijl.

Je waant je echt in het wilde westen en je ziet zo John Wayne voorbij komen.

Het doet mij ook herinneren aan de Malboro reclame die ik altijd in de biscoop zag.

We schrijven ons in op de camping en rijden eerst naar een complex waar Navaho kunstenaars allerlei mooie spullen verkopen,

We kopen hier wat souveniers.

We rijden vervolgens naar het visitor centre en dit staat precies op de goede plek om prachtige foto´s te maken.

Janet koopt weer een boekenlegger voor haar verzameling na een paar leuke uurtjes rijden we terug richting camping en hier staat nog een kopie van de handelspost die de broers Golding hier hebben gebouwd en zij stonden aan de ontwikkeling van deze plek die later voor heel veel films is gebruikt, Heel westerns met John Wayne en Clint Eastwood zijn hier opgenomen en ook Back to the Future 3 en de eind scene van Forest Gump waar hij hardlopend de woestijn in loopt. kortom allemaal heel intressant. Terug op de camping prsten we nog wat met amerikanen die bij onze camper voorbij komen, eten en drinken wat en daarna dit stukkie schrijven, Nou dat was het weer, tot morgen, Groeten Janet en Dick

Arches National park

Het is weer ff wennen aan een ander bed, dus we staan op en vertrekken naar de oorspronkelijk bedoelde camping, tussendoor doen we nog even boodschappen in Moab. We reserveren op de camping en vertrekken met de camper naar Arches national park. Hier kun je alleen maar met eigen veervoer naar toe. Na wat informatie en een zeer leerzame film in het Visitor Centre rijden we het plateau op naar 1500 m hoogte. En weer valt je de bek open van verbazing. zoveel natuur en weer totaal anders dan al het vorige. het park is 1 lange weg van 50 km met allerlei zijwegen en uitkijkpunten.

Veel films zijn hier opgenomen. Naast alle westerns ook b.v. Indiana Jones and the last crusade. Als je hier rond stapt kun je daar helemaal het gevoel bij krijgen.

We maken wandelingen naar allerlei mooie plekjes we krijgen de mooiste uitzichten en prachtige stenen bogen. En het einde van de weg is Devils Garden, hier maken we een behoorlijke wandeling met stijgen en dalken en weer de mooiste plekjes.

Het wordt beloond met de mooiste boog van Utah.

We rijden terug naar de camping en Janet maat heerlijk ebakken aardappelen met een frambozen gorgonzola salade en daar hoort natuurlijk een lekker wijntje bij. Nou de groetjes maar weer en tot morgen. Janet en Dick

Van Capitol Reef naar Moab

Weer een dag te laat vanwege internet problemen.

Het was nog fris vanmorgen, en veel wind. Dus lekker douchen en ontbijten en dan wegwezen. We rijden nu door het gebied Capitol Reef en het is weer anders en weer wonderschoon. De kleueren veranderen weer van rood naar grijs/wit en we rijden heel lang door een gebied zonder bewoning.Dan komt er weer wat groen langs de weg en zie je ook weer mensen wonen.

Dan laten we de rotsformaties achter ons en rijden weer uren door woestijn gebied. we komen op de autoweg en rijden nog zeker anderhalf uur door woestijn achtig gebied. dan komen er weer rotsformaties en naderen we Moab.

Zo'n 4 km van de camping die we hadden uitgezocht, horen we in een keer een metaal achtig slepend geluid.Ik stop en kijk onder de camper en daar liggen drie lange strips los die de vuilwatertank op z'n plek houden.

Ik maak van de veters van m'n sportschoenen een touw om de strips mee vast te zetten. We besluiten om een camping op te rijden die een paar meter verderop zit. Als ik de de camping oprijdt horen we een knal en weer een slepend geluid.

Gelukkig staan we voor de receptie.

De hele vuilwatertank is onder de

camper afgebroken en hangt aan

een paar elektra draadjes aan de bodem.

We krijgen prima hulp op de camping en bellen het noodnummer van de verhuurder. Na wat telefoontjes heen en weer veranderd het verhaal van: in het weekend wordt het niets (twee dagen wachten), een volgend telefoontje: u krijgt morgen een nieuwe camper, en weer later krijgen we bericht dat ze vanavond om 7 uur een andere camper komen brengen. En ik moet zeggen, tijd is tijd want om 5 voor 7 komt onze nieuwe camper het terrein op rijden. We pakken de spullen over en als we bijna weer alles op de plek hebben is het bijna 8 uur, en dat is de tijd dat we in het restaurant naast de camping hebben gereserveerd. Hier is eht weer prima eten.

Terug op de camping, balen we toch wel een beetje want we hebben nu een kleinere camper maar wat erger is, in de vorige zat een lekkere stoel voor Janet en in deze niet, maar ja we besluiten het zo te laten en gaan na een borrel lekker naar bed. Morgen weer verder, Groetjes Janet en Dick

Van Brice naar Capitol Reef

VANWEGE INTERNET PROBLEMEN EEN DAGJE LATER

Vandaag reizen we van Brice canyon naar Captiol Reef. We vertrekken van Brice en rijden achterlangs de komvormige kloof van Brice, we zien hier nog de prachtige rotsformaties en langzaam wordt de omgeving weer woestijn achtig. We rijden over Highway 12 in noord oostelijke richting naar Torray. Het wordt de mooiste rit van onze vakantie tot nu toe. We staan echt verbaasd over de verschillende landschappen die we in een paar uur voorbij zien trekken.

Na de rotsformaties van Brice en het woestijn achtige landschap, verandert het weer in witte rotsformaties, waarbij we ver weg kunnen kijken in dalen, de weg gaat namelijk over bergpassen en door dalen. dan ineens zitten we weer tussen de pijnbomen en rijden door een prachtig bos.

Als we de berg weer opklimmen weten we niet wat we zien we kijken echt mijlenver een dal in die zich voortzet in een vlakte met op de achtergrond weer rode rotsen.

Naar beneden gereden komen we in een loofbomen gebied en hier beginnen de

gele herfstkleuren zich al behoorlijk op te dringen. We rijden een berg op die bovenop heel smal wordt en je rijdt als het ware over een dijk (maar dan een paar honderd meter hoog) van 15 meter breed, en je hebt een fantastisch uitzicht naar beide kanten. In het volgende dal beginnen de rotskleuren weer te veranderen naar rood.

We stoppen in een onherbergzaam gebied

bij een sjebbie eettentje.

Nou of je het geloofd of niet, maar hier eten we de lekkerste "burger" die we ooit gehad hebben, met bacon en gorgonzola saus en gebakken aardappelen.

Na de lunch rijden we verder over Highway 12 en komen bij een eenzaam winkeltje met indianenspullen want we zitten middenin Navajo gebied.

Na nog meer mooie natuur komen we aan bij Capitol Reef.

Een rotswand van een paar honderd meter hoog die vroeger door het water en nu door het weer, erodeert. Zo, wat mooi. Onze camping ligt er vlak voor, wat een uitzicht. Morgen gaan we naar Moab en horen jullie weer van ons. Groeten

Janet en Dick

Bryce Canyon

Het was koud vannacht, echt koud, ik denk tegen het vriespunt. En dat terwijl het overdag heerlijk weer is met een graadje of 28. Maar ja, we zitten op een plateau en dus aardig hoog. Na het ontbijten en een kopje koffie gaan we op pad, het is dan al weer heerlijk weer. We nemen de Shuttle voor de camping, richting het Visitor Centre. Janet koopt hier een leuk T-shirt en een wandelstok want we hebben Janet haar stokken in de camper laten liggen. We nemen de Shuttle naar Sunset Point, want we gaan de wandelroutes Navajo Loop en Queens Garden Trail lopen. Op Sunset aangekomen lopen we naar de Rim, of wel de rand van de kloof. Je weet niet wat je dan ziet, er voltrekt zich een schouwspel aan je ogen van ongekende schoonheid, ik voeg wel wat foto´s bij maar je weet zelf, dat deze wat natuur betreft nooit de werkelijkheid benaderen, maar toch.

Nadat dat onze ogen gewend zijn aan alle schoonheid gaan we op weg. We dalen de kloof af op het Navajo wandelpad, wat een mooie maar steile route is, je blijft maar draaien en keren en iedere keer weer stoppen om een mooi plaatje te schieten.

Uiteindelijk komen we beneden aan en wandelen een heel stuk op de bodem van de kloof, wat weer een heel ander aanzicht geeft, we komen bij de splitsing waar we van de Navajo Loop naar de Queens Garden Trail wandeling overgaan.

En langzaam begint het pad omhoog te lopen, met nog steeds het wonder van de natuur om je heen. Het wordt steiler en steiler en het blijft maar mooi, je kunt hier elke paar meter wel 10 foto´s maken. Na een supersteile slotklim, zijn we weer boven. Hier kijken we vol trots om ons heen wat we gewandeld hebben, in totaal 2 1/2 uur.

Na nog een stukkie vlak wandelen over de rand van de Canyon, nemen we shuttle naar het einde van de Canyon, waar je weer een heel andere blik op de kloof hebt. En ook dit is weer fantastisch, we kijken hier nog even rond en gaan op de vlucht als er een bus met amerikanen komt. We nemen de shuttle terug naar de camping. We eten wat en Janet zoekt nog een camping voor morgen, want we gaan weer verder richting Capitol Reef. Dus de groeten en tot morgen maar weer.

Janet en Dick

Van Zion naar Bryce Canyon

Het was nog koud vanmorgen, omdat we tussen de bergen zaten kwam de zon pas laat op de camping. Na het ontbijt vertrekken we. We rijden nog een stuk door Zion National Park en dat levert nog weer mooie plaatjes. ook moeten we door een tunnel uit 1930, dus die is niet breed genoeg voor twee richtingen, dus worden we om en om er door geleid.

Als we Zion verlaten, veranderd de natuur ook weer. Het is vlakker en groener.

We moeten zo'n 140 km naar Brice Canyon en daar komen we net na de middag aan. Dit is een mooie camping aan het begin van Brice Canyon, veel winkeltjes.

De natuur is hier totaal anders zoals je al aan de foto ziet.

We gaan nog even met de shuttle naar het visitors centre om onze plannen voor morgen te maken.

Janet doet de was en ik ga hardlopen. We koken samen, we eten macaroni met een saus van kip/ui/knoflook/4 kazensaus, Heerlijk. Nou, morgen horen jullie meer want we gaan naar heel bijzondere natuur, Doeiiiiii tot morgen, Janet en Dick

Naar Zion

Wat aan de late kant dit berichtje (bij jullie is het 17.15 uur bij ons 9.15 uur)omdat we gisteren wat internet problemen hadden.

We zijn van Las Vegas, noor oostelijk naar Zion national park gereden, een tochtje van 235 km. Nadat we de drukke stad verlaten gaat het landschap over van woestijn achtig naar bergachting, maar dan wel bergen zoals je die van amerikaanse plaatjes kent. woeste knotsen met platte bovenkanten en diepe kloven en de kleuren varanderen van groen/geel naar rood/bruin, je kunt zien dat we het gebied van de Grand canyon inrijden. We komen in de voormiddag aan in Zion Campground. Hier kun je met een Shuttlle naar de wandelgebieden, wat we dus ook doen. We kiezen een wandelroute in een de kloof naar wat kleine meertjes en wandelen hier zo'n 1.5 uur. Tjonge Tjonge wat is het hier mooi. Je moet je inhouden om niet constant te filmen en foto´s te maken. Na de wandeling zijn we terug bij de camper en hadden we de bedoeling om wat te eten te maken. Maar we hoorden dat tegenover de camping een heel goed restaurantje moet zitten. Tja, je moet natuurlijk wel alle goede dingen van de US proberen, dus weer heerlijk gegeten. Hoewel het overdag heerlijk weer is, koelt het hier in de avond behoorlijk af, maar da´s weer lekker om te slapen. Weer wat anders dan 24 uur airco. Nou, groetjes maar weer. Janet en Dick

De Strip in Las Vegas

vandaag naar het wonder van Las Vegas geweest, dat heet "de strip" en is de bekendste straat van Las vegas, hier bevinden zich alle broemde gokhallen, hotels en theaters. Het is werkelijk geweldig wat hier allemaal staat. Wil je europa in 1 dag doen, hier kan 't.

Een gedeelte van Venetie is nagebouwd en binnen waan je je echt op pleinen in deze stad alhoewel je binnen bent. Zelfs de kanalen met gondels en zingende gondeliers zijn nagemaakt. ook Rome kun je op die manier beleven in Ceasers palace en de Forum shops. Het is werkelijk niet te geloven.

Maar ook Parijs is mogelijk, er staat zelfs een kopie van de ijfeltoren.

Pijnlijk word ik iedere keer door grote reclames aan het concert van Cher herinnert, waar we dus niet naar toe kunnen.

Verder kun je je niet voorstellen hoeveel gokhallen zich hier bevinden, ik denk dat het wel de oppervlakte is van de gemeente Deventer. We hebben super gegeten in "the outback" een Australische restaurantketen waar ik al vaker (in West Verginia) heb gegeten. Enne Ron (Lustig), Janet vertelde dat ze nog nooit zulke lekkere spare ribs heeft gegeten. We hebben een superdag gehad en Janet is Total Loss van al het sjouwen, dus die moet na een borrel samen, gauw naar bed. Nog een paar plaatjes en de rest horen jullie wel als we terug zijn want het is te veel om hier neer te typen.

Groeten Janet en Dick